زندگی رسم خوشایندیست،زندگی بال وپری دارد با وسعت مرگ ...

شایداولین کسی که با تمام احساسش بر او می گرید روح سرگردان سهراب سپهری باشد که اگرچه زیبا می نوشت اما بر لطافت اشعارش افزوده شد زمانی که طنین لرزان ومحکم خسروشکیبایی ضمیمه قلمش شد .

واقعا سخت است در سوگ شکیبایی نوشتن فقط میتوانم بگویم که خوشحالم از این که اورا میشناختم ومطمئنم که آمرزیده خواهد شد چون خیلی ها برایش طلب می کنند .

درباره خودم

من دانشجوی کشاورزی علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد هستم و بسیارعلاقه مندبه نوشتن ونویسندگی.این که چراقلم زدن رادوست دارم       برمیگرددبه